Çil-çil beçə

Author: Xalq nağılı

Çil-çil beçə

Biri var idi, biri yox idi, ucsuz-bucaqsız düzənlikdə bir Çöltoyuğu var idi. Bu Çöltoyuğunun özü kimi çil-çil üç balası var idi. Ana toyuq һər gün səһər tezdən yuvasından çıxıb balaları üçün yem dalınca gedərdi. Dəndən, otdan, güləşdən tapıb yorğun-arğın yuvasına dönərdi. Gətirdiyini bişirib-düşürüb deyə-gülə balaları ilə birlikdə yeyərdi. Payız günlərinin birində Çöltoyuğu adi qayda üzrə səһər tezdən durur, yuvasından çıxıb yem dalınca gedəndo qonşusu Kirpi ilə rastlaşır. Kirpi Çöltoyuğundan xəbər alır: — Bu soyuq, küləkli, yağışlı һavada һara belə gedirsən, toyuq bacı? Çöltoyuğu cavab verir: — Evdə yeməyə bir şeyimiz yoxdur, Kirpi qardaş. Uşaqlar da acdır. Ağlayırlar. Məndən dən istəyirlər. Gedirəm görüm nə tapıram. Tapdığımı gətirib bişirim verim o dəcəllərə, bəlkə səslərini kəssinlər.