Təmsil
Aşçı və pişik
Dünya görmüş aşçı çıxdı mitbaxdan: Bir məzar üstündə verməyə ehsan. Siçandan qorusun deyə ərzağı, Pişiyə tapşırdı yağlı mitbağı. Dönərkən gördü ki, bulaşıb hər yan, Fəsəli yeyilmiş, bucaqda Məstan Bir masa altında çox qımıldanır, Ötürür toyuğu, hey mırıldanır. Elə ki, mətləbi aşçı anladı, Xeyirsiz Məstanı belə danladı:
Ana və poçtalyon
Dörd ay vardı, ananın gözləri yol çəkirdi, Başqa bir dərdi yoxdu, oğul dərdiydi dərdi. Sorurdu: “Balam hanı?” hər cəbhədən gələndən Ondan xəbər gəlməyir, xəbər gəlir öləndən.
