Biri var idi, biri yox idi, yer üzündə bir siçan var idi, bir pişik. Günlərin bir günü həmin bu siçan yuvasından boylanıb pişiyə dedi: - Gəlsənə qardaş olaq? Pişik etiraz elədi: - Yox, səndən mənə qardaş olmaz. Siçan soruşdu: - Niyə? Pişik cavab verdi ki, sən qorxaq, oğru, ziyankarsan.

Biri var idi, biri yox idi, bir qoca ilə bir qarı var idi. Qocanın adı Şirin, qarının adı isə Pəri idi. Şirin һər gün meşəyə oduna gedərdi, Pəri qarı da evdə һəyət-bacaya baxardı. Günləri-güzəranları belə keçərdi. Yaman-yaxşı birtəһər dolanırdılar. Kimsədən minnət götürməzdilər. Ancaq bir şey onları kədərləndirirdi. Bu da övladlarının olmaması idi. Qoca Şirin adi qayda üzrə meşəyə oduna gedərkən qarısından xəbər aldı. — Nə olub, ay qarı, yenə niyə belə bikefsən?.

Qoca ac qurd bir gün yol ilə gedirdi və o, bir ulağa rast gəldi. Qurd dedi: – Ulaq, ay ulaq, mən səni yeyəcəyəm. Mən səni yeyəcəyəm. – Eybi yoxdur, ye, – deyə ulaq cavab verdi. – Amma yeməyi əvvəl başdan yox, arxadan başla. Arxadakı ət daha ləzzətli olur. Qurd ulağın arxasına keçdi. Ulaq ona elə şıllaq atdı ki, qurdun bütün dişləri töküldü. Qurd yoluna davam etdi və o, keçiyə rast gəldi. O dedi: – Keçi, ay keçi, mən səni yeyəcəyəm. Mən səni yeyəcəyəm.

Bir oğlan yol ilə gedirdi. Günəş şəfəq saçırdı. Birdən oğlanın ayağı dolaşdı və yıxıldı. Ayağı yaralandı və alnı əzildi. O zaman oğlan tanrıdan küsərək dedi: – Necə xilaskarsan ki, mənim belə möhkəm yıxılmağıma razı oldun. Və oğlan başqa yol ilə geyməyə davam etdi. Amma oğlan bilmədi ki, bayaqkı yıxıldığı yolun davamında zəhərli ilan varmış və onu ölüm gözləyirmiş. Oğlan başqa bir yolda getməyə davam edərkən qəfil ildırım çaxmağa başladı. O ağaca tərəf qaçdı ki, yağışdan gizlənsin. Bu zaman yenə yıxıldı və yaralandı.

Еyvаndаkı sәrçә yuvаsındаn üç әtcә bаlаnın bаşı görünürdü. Аnа аlа-qаrаnlıqdаn yеm dаlıncа uçub çәmәnә gеtmişdi. Bәdәnlәrinә һәlә tük gәlmәmiş bаlаlаr sәһәrin sоyuğundаn üşüyür, аnаlаrı üçün bәrk dаrıхırdılаr. Hаmıdаn çох üşüyәn bаlа, yuvаdаkı yumşаq оtlаrın аrаsındаn cikkildәyirdi: — Dünyаdа әn isti yеr аnаmızın bizim üçün qurduğu yuvаdır. Sоyuqdаn tir-tir әsәn о biri bаlа, üşümüş bаcısının yаnınа sохulmаq istәdi.